'Onze vader, arts – opgeleid in Leiden –, was een goede amateur pianist, zijn geliefde instrument was uiteengevallen.'
'Onze vader, arts – opgeleid in Leiden –, was een goede amateur pianist, zijn geliefde instrument was uiteengevallen.'

Camerata Trajectina herinnert zondag in De Paulus aan de Watersnoodramp van 1953

Algemeen

In de serie Zondagmatinees in De Paulus verhaalt Camerata Trajectina van uiteenlopende rampen die Nederland gedurende eeuwen troffen, 29 januari om 16.00 uur. Het geheugen van Nederland, zoals dit befaamde ensemble wordt genoemd, telt dit keer vier zangers – onder wie Nico van der Meel – en vier instrumentalisten.

Door Lucien Knoedler

“Ze begonnen uiteraard met de dijkgaten die het makkelijkst te dichten waren”, vertelt Willem Melief uit Leiden. “Amerikaanse militairen in Breda gelegerd voerden zandzakken aan, het verdronken vee namen ze mee terug. Een luguber gezicht, de stijve poten van de dieren die boven de laadbakken uitstaken.” Hij zit aan tafel bij zijn zus Hannie Melief in Oegstgeest. Willem was ten tijde van de watersnood van 1 februari 1953 elf jaar, zij zes. “We hebben het er voor het eerst over”, vervolgt Hannie, “wij zijn dan ook nooit in acute nood geweest. We woonden in Zevenbergschen Hoek, een dorp even ten zuiden van Moerdijk dat nog een vissersdorp was. We moesten wel geëvacueerd, na zes weken weer terug bleek dat ons huis anderhalve meter onder water had gestaan. Onze vader, arts – opgeleid in Leiden –, was een goede amateur pianist, zijn geliefde instrument uiteengevallen.” 

Willem: “De berichten over de enorme overstroming kwamen eerst mondjesmaat door, de toestand op Goeree Overflakkee en Schouwen-Duiveland was verschrikkelijk. Beide eilanden diep onder water. Deze ramp heeft het leven van 1.836 mensen gekost.” Hannie: “Het was groot internationaal nieuws”, Willem: “Medicijnen die men hier nog niet kende werden uit Amerika gestuurd.” Hannie: “We kregen ook speelgoed gedoneerd door Amerikaanse kinderen. Dat hadden wij niet nodig, ik herinner me wel zo’n gouden boekje ertussen.” 

Hulptroepen uit het buitenland werden gestuurd, evengoed uit Denemarken. Neerlandica en cultuurfilosoof Lotte Jensen vertelde bij de introductie van haar recentste boek ‘Wij en het water’ (Amsterdam, 2022) dat haar grootvader de Deense aanvoerde. Doet zij onderzoek naar de vorming van de Nederlandse identiteit, samen met Camerata Trajectina – dat in de 49 jaar van zijn bestaan een wetenschappelijke bank van liederen sinds de Middeleeuwen heeft aangelegd – kreeg het gezamenlijke project ‘Treur Nederland – Rampliederen door de eeuwen heen’ gestalte. Besef van kwetsbaarheid spreekt eruit en fiere weerbaarheid. Intussen ontdekten ze dat deze liederen uniek in Europa zijn en door samenzang mede de Nederlandse identiteit hebben gevormd.

Kaarten bij de Rijnlandse Boekhandel en via muziekkamer-oegstgeest.org. Vier kaarten ineens besteld, de vijfde cadeau.

Uit de krant

Uit de krant