Peter Boogaard eerste Nederlander op top Kangchenjunga

Plaatsgenoot Peter Boogaard heeft een indrukwekkende bergklimmingsprestatie geleverd. Zijn klimmaat Ariën van de Kolk en hij waren de eerste Nederlanders die ooit de top van de moeilijk te beklimmen berg Kangchenjunga bereikten. De Kangchenjunga is de hoogste top in de Grote Himalaya op de grens van Nepal en de Indiase deelstaat Sikkim. Met 8586 m is het de op twee na hoogste berg ter wereld. Het is de meest oostelijke achtduizender. Graag doet Peter zijn verhaal.

Door Wim van Tuijl

Peter Boogaard staat niet voor de eerste keer in de Oegstgeester Courant. Hij staat inmiddels in het rijtje van Nederlanders die de Seven Summits heeft voltooid. Dit zijn degenen die met succes de hoogste berg op elk van de zeven continenten hebben beklommen. Daaronder valt dus ook de Mount Everest; de hoogste berg ter wereld. “Ik heb het Nederlandse snelheidsrecord op de noordwand van Mount Everest ”, vertelt hij trots.

Nieuwe uitdagingen

Na het voltooien van de Seven Summits zag Peter nieuwe uitdagingen. “In 2018 wilde ik de Kangchenjunga beklimmen. Dat is met 8.586 meter, aldus Peter, slechts 25 m lager dan de veel bekendere K2. De vragen rijzen, waarom nog nooit een Nederlander deze berg heeft beklommen. Peter: “Enkele Nederlanders hebben het wel geprobeerd, maar bereikten niet de top. De moeilijkheidsgraad van deze berg is aanzienlijk hoger dan die van de Mount Everest en K2. Hij is steiler en de afstanden zijn groter. Bovendien ligt deze berg ver afgelegen van de bewoonde wereld. De moeilijkheidsfactor vertaalt zich in het percentage van omgekomen bergbeklimmers. Het sterftecijfer bij de Mount Everest is slechts 1,3%, bij de K2 5%, maar bij de Kangchenjunga is dat percentage maar liefst 22%, geeft hij aan. Ondanks dit percentage is hij toch de uitdaging aangegaan. “Het is de thuisberg van Namgya Sherpa, met wie ik een goede klik toen we elkaar in 2010/2011 op Antarctica ontmoeten, en met wie ik daarna Mount Everest heb beklommen zowel vanuit Nepal als Tibet. Vanwege gezondheidsproblemen kon hij mij niet bij de gehele beklimming begeleiden. Zijn zwager Pemba nam die taak over.”

Uitstel geen afstel

De beklimming was later dan gepland vanwege de coronapandemie. Peter heeft in de tussentijd nog wel twee andere expedities uitgevoerd. In september 2021 heeft hij, met Pemba, de Manaslu beklommen. “Toen was ik de eerste Nederlander die de echte top heeft bereikt”, zegt Peter. De tweede was de beklimming van de Kang Yatse (gelegen in de Indiase Himalaya).

Problemen

De beklimming verliep vanaf kamp 4 (7350 m) naar de top niet zonder spreekwoordelijke kleerscheuren. Peter vertelt: “Op 8 mei vertrokken we om 20.00 uur voor de klim naar de top op 8586 m. Ongeveer middernacht viel een stukje ijs van grote hoogte precies in m’n linkeroog. Door het bloed in het oog verdween het zicht in dat oog. Daardoor zag ik geen diepte en verliep de tocht trager. Toch zette ik door en op 9 mei stond ik even na 9.00 uur op de top van de Kangchenjunga, samen met Ariën. Een fantastisch moment om als eerste Nederlanders ooit op die bergtop te staan”, vertelt Peter blij.
Het doel was bereikt, maar tijdens de afdaling kreeg Peter nog een tegenslag. “Tijdens abseilen op ca. 8.400 meter brak er een anker uit en viel ik zo’n 30 meter naar beneden. Tot overmaat van ramp werd ik daarna door een steen ter grootte van een kinderkopje in mijn gezicht geraakt en verloor ik ook het gezichtsvermogen van mijn rechteroog”, aldus Peter. Er volgden fysiek en mentaal zware dagen voor genoemde bergbeklimmer. Immers, op die hoogte kan geen helikopter landen. Hij moest hoe dan ook door, hoe barbaars de koude weersomstandigheden waren.

Pemba begeleidde Peter, met hulp van Lakpa, een andere sherpa, naar kamp 4 waar ze om middernacht aankwamen. De volgende ochtend ging de moeizame tocht verder naar kamp 3 op ongeveer 6.900 meter. “Op die hoogte kan een helikoper een lijn laten zakken”, vervolgt Peter. “Opnieuw tegenslag, want vanwege slecht kon er geen helikopter komen, dus moest de afdaling, vanwege de verwondingen loodzwaar, vervolgd worden naar kamp 2 op circa 6.200 meter. We kwamen daaraan op 10 mei rond 23.00 uur. Een dag later kwam de helikopter me ophalen om me naar het ziekenhuis in Kathmandu te brengen.”

Levensreddende helden

Peter benadrukt dat Pemba en Lakpa hem door hun goede begeleiding hebben gered. “Zonder hen had ik deze expeditie waarschijnlijk niet overleefd. Ik beschouw ze als helden.” We zijn een paar weken verder. De verslaggever zit bij Peter thuis. Na enkele dagen ziekenhuis, vloog Peter teug naar Nederland, waar hij direct naar de oogarts in het LUMC is gegaan. Die bevestigde dat de behandeling in Kathmandu prima was en dat het gezichtsvermogen vermoedelijk geheel zal terugkeren”, zegt Peter tot slot.
Hoe dan ook; Peter heeft zijn doel bereikt! Wie meer wil lezen, kan terecht op peters blog: www.dutcheverest.nl.