Aad van Moorsel, de bekendste buschauffeur van Oegstgeest, met pensioen

Na ruim 41 jaar achter het stuur van een bus te hebben gezeten, maakte Oegstgeestenaar Aad van Moorsel op 4 mei zijn laatste rit op de Arriva-bus.

Door Cor de Jongh

Aad, geboren in Warmond, is na zijn schooltijd begonnen als orthopedisch instrumentmaker in de Anna kliniek in Leiden.

Toch kroop het chauffeurs-bloed waar het niet gaan kon. Als tienjarig jochie mocht Aad een keer alleen een busrit maken. Natuurlijk zo dicht mogelijk bij de chauffeur. Vooral het schakelen maakte een enorme indruk op hem. Hij haalde alle rijbewijzen en begon als vrachtwagenchauffeur bij het Warmondse TKW.

Aad van Moorsel leerde in die tijd zijn Haagse vrouw Helma kennen. Ze gingen in Den Haag wonen en Aad ging van vrachtwagenchauffeur over naar de HTM als buschauffeur. Hij parkeerde regelmatig de bus met de passagiers erin voor de McDonalds op het Buitenhof. “Sorry beste mensen,” riep hij dan, “ik ben mijn brood vergeten”. En ‘hup’ scoorde hij een lekkere burger en ging weer door met de rit.

Als reservechauffeur moest je ook met een aantal maatjes ‘stand-by’ op de busmaatschappij-vestiging zijn voor als er bijvoorbeeld een tram zou uitvallen en bussen moesten worden ingezet. Dit mocht ook vanuit huis, als er maar minstens vier man op de locatie bleven. Dan werd er gedobbeld wie moest blijven en wie naar huis mocht gaan. De overige vier konden dan gaan klaverjassen.

Het gezin van Moorsel kreeg drie kinderen en in 1985 werd er veel gebouwd in Haaswijk. Zij kochten er een nieuwbouwhuis en Aad wilde dus dichter bij huis gaan werken. Dat werd uiteindelijk in 1987 de NZH met voor hem vooral de ritten op de lijnen 40 en 42: vanuit Noordwijk dus. Ook ’s nachts na het uitgaansleven.

Tijdens deze ritten heeft Aad de bus een aantal keer moeten stilzetten om baldadige feestgangers tot de orde te roepen. Op wat kleine incidenten na heeft hij dat altijd goed binnen de perken kunnen houden.

Aad nam ook wel eens spontaan na zijn dienst een bloemetje mee voor zijn vrouw. Gekocht of gevonden? Ook keek hij bij de toenmalige ‘kraakwagendagen’ uit naar leuke spullen voor de kinderen. Even de bus neergezet, hup skelter, step of trapauto in de bus laden en weer door. Aad knapte de spullen thuis dan weer op voor hen.

Dat Aad van Moorsel er vooral is voor de ander, blijkt wel uit het feit dat hij zo’n 30 jaar lid/voorzitter is geweest van een commissie die namens de ondernemingsraad over de roosters ging onderhandelen. Ook is hij achttien jaar mentor geweest voor nieuwe chauffeurs.

Samen met zijn vrouw heeft Aad zich de laatste zestien jaar ook ingezet als pleegouders van jeugdzorg in de vorm van crisisopvang. Tot nu toe hebben zij 32 kinderen tijdelijk opgevangen.

Nu gaat Aad zich richten op het spelen van jeu de boules, vakanties met de caravan en zijn twee kleinkinderen. Voor hem een heerlijke nieuwe periode, maar voor Oegstgeest helaas geen toeterende of zwaaiende Aad meer in met zijn bus in het dorp.