Jacqueline Anholts twintig jaar bij vrijwillige brandweer Oegstgeest

Brandweerman is een normatief begrip. Wellicht dat er voldoende mensen zijn die brandweer veelal relateren aan een mannenberoep, de realiteit leert dat dit geenszins het geval is. Om dat te ondersteunen, komt er een brandweervrouw aan het woord: Jacqueline Anholts.

"Ik ben al sinds 1 september 1998 bij de brandweer", vertelt Jacqueline. Ze was zeker niet de eerste vrouw die deel uitmaakte van het vrijwillige brandweerkorps Oegstgeest. "Wel ben ik degene die het langst als vrouw bij de brandweer is betrokken", geeft ze aan. "Mijn neef, Jos Steens, attendeerde mij erop dat ze nog mensen nodig hadden. Ik had zojuist mijn actieve korfballoopbaan bij Fiks vanwege een langdurige blessure moeten beëindigen en zag zeker perspectief in vrijwilligerswerk bij de brandweer." Eenmaal betrokken bij de brandweer toonde ze al snel ambitie om er volop voor te gaan. Ze volgde vele cursussen, allen afgesloten met een praktijk- en/of een theoretisch examen. "De cursus Repressie moet als eerste worden gevolgd. Heb je die eenmaal behaald, dan mag je mee; dat wil zeggen uitrukken bij een melding", legt ze uit. "Mijn letterlijke vuurdoop", grapt ze, "was een week voor het examen. Er kwam een brandmelding op de Haarlemmerstraatweg. Je moet met minimaal zes personen uitrukken en ik was de zesde persoon. Tijdens een melding heb je altijd een maat, met wie je samenwerkt en omdat ik gekoppeld was aan Hans Hoogervorst, een zeer ervaren brandweerman bij ons korps, mocht ik mee. Achteraf was ik blij dat ik alles wat ik geleerd had, onder druk tijdens een echte brand, ook in praktijk kon brengen en mijn steentje heb kunnen bijdragen."
Haar ambitie om gerichte cursussen te volgen, leidde ertoe dat Jacqueline op een gegeven moment was opgeklommen tot bevelvoerder. Opgeteld heeft ze in al die jaren 48 certificaten behaald. Dat lijkt veel, maar de brandweer heeft een breed takenpakket. Vandaar ook een brede scholing. "Niet alleen branden blussen, ook bij onder meer verkeersongevallen kan de brandweer om assistentie worden gevraagd. Denk aan het openknippen van auto's, eerste hulp bieden aan slachtoffers. En bij storm- of wateroverlast kan een beroep op ons worden gedaan." Ze beaamt dat de brandweer tijd kost. "Buiten de meldingen heb je wekelijkse training op donderdagavond. Het is verplicht om een bepaald aantal van die avonden te volgen. Daarnaast heeft iedereen zijn/haar reguliere baan."
Stigmatisering, omdat zij een vrouw is, heeft Jacqueline nooit gekend. "Ik heb me als brandweervrouw altijd volledig geaccepteerd gevoeld bij ons korps. In alle opzichten merk ik, dat ik erbij word betrokken. Dat geldt voor ieder lid van de vrijwillige brandweer Oegstgeest, vrouw of man. Juist dat kweekt het perfecte saamhorigheidsgevoel dat vereist is bij calamiteiten, zodat optimaal hulp kan worden verleend", eindigt Jacqueline.