Oegstgeestenaar in Spanje - Verarming

Verarming

In Nederland wordt bespaard op van alles en nog wat. Er worden dus 9000 van de 19000 rode brievenbussen weggehaald in de zomer van 2018. 'Het werd te duur, soms zaten er aan het eind van de dag maar drie brieven in' aldus PostNL. Dat een brievenbus een maatschappelijke functie heeft vooral voor ouderen daar is men zich wel van bewust. 'Maar we doen het heel zorgvuldig', is het weerwoord 'en in overleg met de ANBO'. In Spanje zijn zo op het oog minder brievenbussen maar ze staan er nog wel.

Ook de ANWB-praatpalen zijn verdwenen in Nederland sinds 1 juli 2017. Het was zo'n veilig gevoel en er waren er 3500 langs de wegen. Maar Rijkswaterstaat vond het te duur worden 'en iedereen heeft tegenwoordig een mobiele telefoon' was het argument. Maar als ik weer eens in Nederland rij zou ik niet zo gauw weten welk nummer ik moet bellen op mijn mobieltje voor de wegenwacht. Voor noodgevallen kon men via de praatpaal ook gelijk worden doorverbonden met politie, brandweer of ambulance, een veilig gevoel was dat. Misschien moet ik 112 bellen bij pech? In Spanje blijven de praatpalen gewoon staan.

Dat de postkantoren en postagentschappen in Nederland zijn verdwenen is me nog steeds een doorn in het oog. Werd ook te duur blijkbaar. Al op 28 oktober 2011 sloot het allerlaatste postkantoor z'n deuren. Consumenten kunnen nu terecht bij bijna 2400 winkels voor hun postzaken, veelal gaat het om gemakswinkels en supermarkten. PostNL wilde ook af van de plicht om op maandag post te bezorgen, het was niet meer de moeite waard, schreef men!

Hans Oudendorp

Twee weken geleden verscheen het boekje 'Dienstplicht zo gek nog niet' van de in Spanje wonende Oegstgeestenaar Hans Oudendorp. Een mooi moment om hem eens aan het woord te laten over zijn Mediterrane leven. Komende weken zal op deze website iedere dag een stukje met belevenissen van hem te lezen zijn.

Hans Oudendorp (1947) voltooide de HBS in de Leidse Kagerstaat en zat op dansles op dansschool Style aan het Wilhelminapark. Na de HBS vervulde hij 18 maanden zijn militaire dienstplicht en studeerde daarna nog jaren. 

Hij werd na de militaire dienst aangenomen als stagiair bij het ministerie van Defensie, trouwde en kreeg twee kinderen. Hij werkte bij de directie Dienstplichtzaken en later bij de directie Communicatie en Voorlichting van defensie en woonde jarenlang met zijn gezin in de Pieter Molijnlaan in Oegstgeest. Schrijven bleek een leuke hobby, 25 jaar was hij redactievoorzitter van De Scheepsbel, het personeelsorgaan van de Koninklijke Marine Den Haag, Oegstgeest en Wassenaar en schreef daarnaast voor het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad. Na 37 jaar nam hij in verband met de gezondheid van zijn echtgenote ontslag bij defensie en vertrok naar Spanje, waar hij freelance en parttime voor het Nederlandstalige weekblad Hallo, dat verschijnt aan de Costa Blanca, ging werken.

Overigens maakte Oudendorps vader glas-in-lood, en werkte tot aan zijn dood parttime bij Atelier de l'Art van Edward Dullaart in de Dorpsstraat.