Oegstgeestenaar in Spanje - Brand

Brand
Voor één ding zijn we bang in Spanje en dat is brand. In de zomermaanden is er altijd wel ergens een brandend bos.

's Nachts hebben de bergen een spookachtig aanzien als de brand maar niet onder controle komt. We hebben al eens klaar gestaan met ons vluchtkoffertje. De brand naderde ons huis van twee kanten en dat is wel angstig. Gelukkig is er altijd een Facebook-pagina waar het verloop van de brand wordt bijgehouden zodat men kan zien hoe ver de brand nog verwijderd is.

Op Facebook riep men ook op om paardentrailers naar een bepaald terrein te brengen zodat paarden van een afgesloten terrein gered konden worden. Regelmatig lees je dat mensen alles kwijtraken door bosbrand. We weten dat er brand in de buurt is als de blusvliegtuigen met een hoop kabaal laag over ons huis scheren om water uit zee te putten. Is de brand verder landinwaarts dan scheppen blushelikopters met een grote zak eronder ook water uit de vele privé-zwembaden. Het verhaal gaat dat men een lichaam met alleen een zwembroek aan vond in een verbrand bos....

Ontzag heeft men voor de brandweerlieden op de grond die bij 40 graden in dikke brandvrije pakken met gevaar voor eigen leven de brand te lijf gaan.
 

Hans Oudendorp

Twee weken geleden verscheen het boekje 'Dienstplicht zo gek nog niet' van de in Spanje wonende Oegstgeestenaar Hans Oudendorp. Een mooi moment om hem eens aan het woord te laten over zijn Mediterrane leven. Komende weken zal op deze website iedere dag een stukje met belevenissen van hem te lezen zijn.

Hans Oudendorp (1947) voltooide de HBS in de Leidse Kagerstaat en zat op dansles op dansschool Style aan het Wilhelminapark. Na de HBS vervulde hij 18 maanden zijn militaire dienstplicht en studeerde daarna nog jaren. 

Hij werd na de militaire dienst aangenomen als stagiair bij het ministerie van Defensie, trouwde en kreeg twee kinderen. Hij werkte bij de directie Dienstplichtzaken en later bij de directie Communicatie en Voorlichting van defensie en woonde jarenlang met zijn gezin in de Pieter Molijnlaan in Oegstgeest. Schrijven bleek een leuke hobby, 25 jaar was hij redactievoorzitter van De Scheepsbel, het personeelsorgaan van de Koninklijke Marine Den Haag, Oegstgeest en Wassenaar en schreef daarnaast voor het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad. Na 37 jaar nam hij in verband met de gezondheid van zijn echtgenote ontslag bij defensie en vertrok naar Spanje, waar hij freelance en parttime voor het Nederlandstalige weekblad Hallo, dat verschijnt aan de Costa Blanca, ging werken.

Overigens maakte Oudendorps vader glas-in-lood, en werkte tot aan zijn dood parttime bij Atelier de l'Art van Edward Dullaart in de Dorpsstraat.