Oegstgeestenaar in Spanje - Een vreemde in Den Haag

Een vreemde in Den Haag
Ik ben geboren en getogen in Den Haag, maar ik herken de stad niet meer.

Allemaal 'vreemde' mensen. De skyline lijkt niet meer op Den Haag als we komen aanrijden over de Utrechtsebaan. Steeds heb ik het gevoel dat ik verkeerd zit, ik voel me een vreemde in 'mijn eigen' stad.

Met de tram of bus? Ik weet nu niet eens waar ik een kaartje moet kopen, misschien in de videotheek? Alle familie in Den Haag is intussen overleden. Ik heb er eigenlijk niets meer te zoeken.

Landen we op Schiphol dan verbaas ik me steeds weer over die enorme aantallen windmolens als we richting Oegstgeest rijden. Het lijkt wel of er nog steeds bijkomen. Het polderlandschap wordt erg gedomineerd door die lelijke kolossen.

Ik las ooit dat de windmolens in Nederland op subsidie draaien en niet op wind.

Aan één ding kan ik (nog) niet wennen in Spanje en dat komt door mijn jeugd in Den Haag: de zaterdagmiddag was in mijn herinnering altijd de gezelligste tijd van de hele week. We gingen naar de markt en alle winkels waren open en druk en de straten waren vol mensen. In Spanje is het dan saai: op zaterdagmiddag is alles gesloten, er is geen kip op straat, behalve in Benidorm.

Hans Oudendorp

Vorige week verscheen het boekje 'Dienstplicht zo gek nog niet' van de in Spanje wonende Oegstgeestenaar Hans Oudendorp. Een mooi moment om hem eens aan het woord te laten over zijn Mediterrane leven. Komende weken zal op deze website iedere dag een stukje met belevenissen van hem te lezen zijn.

Hans Oudendorp (1947) voltooide de HBS in de Leidse Kagerstaat en zat op dansles op dansschool Style aan het Wilhelminapark. Na de HBS vervulde hij 18 maanden zijn militaire dienstplicht en studeerde daarna nog jaren. 

Hij werd na de militaire dienst aangenomen als stagiair bij het ministerie van Defensie, trouwde en kreeg twee kinderen. Hij werkte bij de directie Dienstplichtzaken en later bij de directie Communicatie en Voorlichting van defensie en woonde jarenlang met zijn gezin in de Pieter Molijnlaan in Oegstgeest. Schrijven bleek een leuke hobby, 25 jaar was hij redactievoorzitter van De Scheepsbel, het personeelsorgaan van de Koninklijke Marine Den Haag, Oegstgeest en Wassenaar en schreef daarnaast voor het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad. Na 37 jaar nam hij in verband met de gezondheid van zijn echtgenote ontslag bij defensie en vertrok naar Spanje, waar hij freelance en parttime voor het Nederlandstalige weekblad Hallo, dat verschijnt aan de Costa Blanca, ging werken.

Overigens maakte Oudendorps vader glas-in-lood, en werkte tot aan zijn dood parttime bij Atelier de l'Art van Edward Dullaart in de Dorpsstraat.