Oegstgeestenaar in Spanje - Familie van bedelaars

Familie van bedelaars

Wat onwennig blijft zijn de bedelaars, meest vrouwen, die zich posteren bij de ingang van supermarkten en je smekend aankijken. Soms zijn het hele (Roemeense) families waarvan de kinderen dan bedelen bij andere supermarkten.

Hun mannen vind je soms terug bij parkeerterreinen waar ze tegen betaling van een euro ongevraagd een lege plek aanwijzen als je komt aanrijden, zo is de hele familie 'aan het werk'.  Maar ze hebben het niet slecht want ze gaan wel elk jaar een paar weken op vakantie naar hun thuisland.

De verkopers die over de stranden lopen en langs de terrasjes, beladen met horloges, zonnebrillen, kinderspeelgoed en tafelkleden, komen allemaal uit donker Afrika en arriveren om een uur of tien per auto bij de stranden.  Ze rijden vaak met elkaar mee en de oude auto puilt dan uit van de handelswaar. Als ze hun spullen uitstallen op een kleedje op de boulevard is dat minder vermoeiend dan over het hete strand sjokken, maar ze lopen zo het risico dat de politie de handel in beslag neemt. Ze zijn daar wel op voorbereid: aan de vier punten van het kleedje zitten touwtjes zodat ze met één armbeweging de spullen bij elkaar hebben en het op een lopen kunnen zetten. Vaak staan er collega-verkopers op de uitkijk die met een fluitsignaal waarschuwen dat de politie nadert.

Balletje-balletje vindt men alleen nog daar waar heel veel toeristen lopen, zoals in Benidorm. Daar staan helpers tussen het publiek die zogenaamd steeds een leuk bedrag winnen. Men loopt er wel het risico dat men ineens z'n portemonnee mist. Toch voel ik me hier veilig op straat, ook 's nachts. Er is een overvloed aan politie die in de auto en op de motor ook goed zichtbaar is. Is er een ongeval dan staan er zo drie of vier politieagenten omheen. Het politiebureau in ons stadje is dag en nacht open.

Hans Oudendorp

Vorige week verscheen het boekje 'Dienstplicht zo gek nog niet' van de in Spanje wonende Oegstgeestenaar Hans Oudendorp. Een mooi moment om hem eens aan het woord te laten over zijn Mediterrane leven. Komende weken zal op deze website iedere dag een stukje met belevenissen van hem te lezen zijn.

Hans Oudendorp (1947) voltooide de HBS in de Leidse Kagerstaat en zat op dansles op dansschool Style aan het Wilhelminapark. Na de HBS vervulde hij 18 maanden zijn militaire dienstplicht en studeerde daarna nog jaren. 

Hij werd na de militaire dienst aangenomen als stagiair bij het ministerie van Defensie, trouwde en kreeg twee kinderen. Hij werkte bij de directie Dienstplichtzaken en later bij de directie Communicatie en Voorlichting van defensie en woonde jarenlang met zijn gezin in de Pieter Molijnlaan in Oegstgeest. Schrijven bleek een leuke hobby, 25 jaar was hij redactievoorzitter van De Scheepsbel, het personeelsorgaan van de Koninklijke Marine Den Haag, Oegstgeest en Wassenaar en schreef daarnaast voor het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad. Na 37 jaar nam hij in verband met de gezondheid van zijn echtgenote ontslag bij defensie en vertrok naar Spanje, waar hij freelance en parttime voor het Nederlandstalige weekblad Hallo, dat verschijnt aan de Costa Blanca, ging werken.

Overigens maakte Oudendorps vader glas-in-lood, en werkte tot aan zijn dood parttime bij Atelier de l'Art van Edward Dullaart in de Dorpsstraat.