Oegstgeestenaar in Spanje - De lamme helpt de blinde

De lamme helpt de blinde

Elke dag geniet ik van de blauwe lucht, de aangename temperatuur en tweemaal per jaar ruik ik een tijdje de zoete geur van de sinaasappelbloesem. Sinaasappelen, citroenen, mispels en olijfbomen staan hier volop. Ik rij langs de schitterende Middellandse Zee op vijf minuten van ons huis, haal een stokbroodje en zie ik de gezellige terrasjes waar 's morgens de Spanjaarden hun eerste cortado (espresso met gestoomde melk) drinken of iets eten voor ze naar hun werk gaan.

De lotenverkopers maken er een praatje, want is men hier afgekeurd dan moet men voor behoud van uitkering loten verkopen voor ONCE, een organisatie die door de overheid is opgezet voor de belangen van de blinden. De lamme helpt hier letterlijk de blinde, kan het nog mooier? Overigens zijn de Spanjaarden echte gokkers, want wel of geen crisis er staan lange rijen bij de loketten van de staatsloterij.

Dat is ook Spaans: men moet geduld hebben, bij de bank, bij het postkantoor, het gemeentehuis, alles duurt lang en...  er wordt alleen Spaans gesproken. Men heeft geen haast, er wordt een praatje gemaakt met een andere lokettist, er wordt telefoon aangenomen, er moet gestempeld worden en de computer moet worden bediend. Maar is men eenmaal aan de beurt dan neemt men er ook de tijd voor.

Grappig is dat men overal met de voornaam wordt aangesproken. Bij de autokeuring schalt het 'Hans' door het keuringsstation, als mijn auto klaar is, terwijl Spanjaarden de H amper kunnen uitspreken. De APK, hier ITV genaamd, is prima geregeld: onafhankelijke keuringsstations keuren de auto, motor of brommer, maar voeren geen reparaties uit. Daarvoor moet je naar de dealer. Er zijn hier ook Nederlandse en Belgische garagehouders.

Hans Oudendorp

Deze week verschijnt het boekje 'Dienstplicht zo gek nog niet' van de in Spanje wonende Oegstgeestenaar Hans Oudendorp. Een mooi moment om hem eens aan het woord te laten over zijn Mediterrane leven. Komende weken zal op deze website iedere dag een stukje met belevenissen van hem te lezen zijn.

Hans Oudendorp (1947) voltooide de HBS in de Leidse Kagerstaat en zat op dansles op dansschool Style aan het Wilhelminapark. Na de HBS vervulde hij 18 maanden zijn militaire dienstplicht en studeerde daarna nog jaren. 

Hij werd na de militaire dienst aangenomen als stagiair bij het ministerie van Defensie, trouwde en kreeg twee kinderen. Hij werkte bij de directie Dienstplichtzaken en later bij de directie Communicatie en Voorlichting van defensie en woonde jarenlang met zijn gezin in de Pieter Molijnlaan in Oegstgeest. Schrijven bleek een leuke hobby, 25 jaar was hij redactievoorzitter van De Scheepsbel, het personeelsorgaan van de Koninklijke Marine Den Haag, Oegstgeest en Wassenaar en schreef daarnaast voor het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad. Na 37 jaar nam hij in verband met de gezondheid van zijn echtgenote ontslag bij defensie en vertrok naar Spanje, waar hij freelance en parttime voor het Nederlandstalige weekblad Hallo, dat verschijnt aan de Costa Blanca, ging werken.

Overigens maakte Oudendorps vader glas-in-lood, en werkte tot aan zijn dood parttime bij Atelier de l'Art van Edward Dullaart in de Dorpsstraat.