Jeannine Klinkhamer-Barriere (88): volle agenda

Ze is nog dagelijks met van alles bezig en heeft een volle agenda. Niets verraadt dat ze al richting de 90 jaar gaat: Jeannine Klinkhamer. Ze woont nog zelfstandig. In de krantenbak ligt een Franstalige krant. Dit getuigt samen met haar meisjesnaam dat ze van Franse komaf is.

"Klopt", zegt Jeannine. "Ik ben een Française, want ik ben op 13 september 1929 geboren in Treignac, een plaatsje in het departement Correze, gelegen in Midden Frankrijk." Ze komt uit een gezin met 7 kinderen. Haar vader overleed nog voor haar geboorte en moest haar moeder, samen met de oudste zoon de boerderij voortzetten. "Ik had vier oudere broers en zij vervulden min of meer de vaderrol tijdens mijn opgroeien", grapt ze. Ze vertelt graag over de echtgenoot van haar 20 jaar oudere zus. "Hij was een wereldberoemde kok. Hij was in die hoedanigheid in dienst bij Mustafa kemal; de beroemde Ataturk, die Turkije op moderne leest schoeide door scheiding aan te brengen tussen overheid en godsdienst. Later was hij kok voor Ike Eisenhouwer toen hij voorzitter van de NAVO was in Versailles. Hij zou later zelfs uitgenodigd worden om bij de inhuldiging van Ike Eisenhouwer als president aanwezig te zijn", vertelt ze over haar beroemde zwager.
Jeannine was een buitengewoon begaafde leerling. Ze doorliep de College Lakanal de Treignac met zodanig goede cijfers dat ze de Prix d'Excellence ontving. Ze toont een schitterend boekwerk dat daaraan herinnert. Ze ontving ook prijzen voor haar uitstekende resultaten voor diverse vakken. Natuurlijk ging ze studeren. "Aan de universiteit de Sorbonne in Parijs volgde ik aanvankelijk Natuurkunde. In mijn jaar was ik het enige meisje. Ik voelde me opgelaten en ben geswitcht naar Engels. Daarbij hoorde stagelopen in Engeland. Uiteindelijk leidde dat tot een langer verblijf, omdat ik besloot verder te studeren aan het Pitman College. In die tijd ben ik au pair bij drie gezinnen geweest." Na succesvolle afronding van haar studie keerde ze terug naar Parijs.

Wending

Jeannine ging aan de slag in het onderwijs en wel bij de American Friends Service Committee, een jumelage voor middelbare scholen. Het klinkt heel internationaal. Bevestigt: "Er zijn van die organisatie scholen over de gehele wereld. Ook in Nederland bijvoorbeeld de Kees Boekeschool in Bilthoven. Naast onderwijs ligt sterk de nadruk op uitwisseling van materialen, leerlingen en leraren. Ik was juist daarbij sterk betrokken. Twee keer ben ik destijds per boot met een groep leerlingen naar de Verenigde Staten gevaren." Ze legt een wezenlijk facet van het onderwijs van deze school uit. "Ieder volk heeft een eigen cultuur en gedachtegoed ontwikkeld. Het is juist belangrijk dat leerlingen hiermee tijdens uitwisseling worden geconfronteerd en de weg vinden naar waardering en acceptatie van elkaar in plaats van de confrontatie te zoeken, die alleen maar tot polarisatie en onverdraagzaamheid leidt", legt Jeanine uit. Ze beaamt dat er ook uitwisseling was met de Nederlandse afdelingen. Ze vertelt twee keer in Nederland op een internationale conferentie voor leerkrachten van deze onderwijsinstellingen te zijn geweest. De tweede keer zou een dominante wending in haar leven brengen.
"Tijdens de treinreis terug naar Parijs kwam ik in contact met twee broers; Klinkhamer geheten. Beiden waren student. Nadat we in Parijs waren, brak er een treinstaking uit die zes weken zou duren. De oudste moest voor zijn werk hoe dan ook terug. Dit lukte per vrachtwagen. De jongste bleef achter in Parijs. We leerden elkaar beter kennen en het leidde tot een mooie relatie. Hij heette Joop en hij werd mijn echtgenoot." Het huwelijk was in 1955 in Parijs. Het stel verhuisde naar Utrecht en via Den Haag in 1968 naar Oegstgeest. Nog in Utrecht ging Jeannine Franse taal en literatuur studeren. Ze haalde nog in Utrecht haar kandidaats. Haar opmerking dat de studie niet gemakkelijk ging, vraagt uitleg omdat ze van Franse komaf is. Jeannine: "De studie vereiste mede dat studenten Franse teksten in perfect Nederlands konden vertalen. Daar lag voor mij het probleem, want en er waren geen leermethoden om het Nederlands als vreemde taal te lezen.. Immers, Nederlands wordt in tegenstelling tot bijvoorbeeld Engels, Duits en Frans internationaal nauwelijks als taal gehanteerd. Uiteindelijk heb ik dit in België moeten ontwikkelen omdat Walen verplicht Nederlands krijgen op school. Kortom, via de Vlaamse leermethoden heb ik goed Nederlands geleerd", legt ze uit. Uiteindelijk heeft ze haar doctoraal in 1969 aan de Rijksuniversiteit van Leiden behaald.

Lesgeven - een fijn beroep

Jeannine was toen al 40 jaar. Voor die tijd zorgde ze voor haar twee zoons. Haar man was voor zijn werk voor Shell vaak in het buitenland. "Mijn zoons, Frans en Marc, zijn uitstekend terecht gekomen. Frans is hoogleraar Theoretische Natuurkunde aan de universiteit van Karlsruhe en zijn zoon Vincent is met promotie bezig in de Natuurkunde in Heidelberg. Marc woont in Noordwijk. Hij is chemicus en werkt als principal consulent bij Xenda; een bedrijf dat nieuw ontwikkelde medicatie van medicijnfabrikanten naar de markt begeleidt." Haar echtgenoot overleed in 2006. Dit was een dieptepunt in haar leven. "Hij was 55 jaar toen bij hem fatale kanker werd geconstateerd en zou nog maar kort hebben te leven. We legden er ons niet bij neer en kregen een tip om het Moermandieet te volgen. Een goede keuze, want hij heeft nog 26 jaar mogen doorleven", vertelt ze. Mooie momenten in haar leven zijn er genoeg: huwelijk, geboorte kinderen, huwelijken van haar zoons en de komst van kleinkinderen.

Uiteindelijk is Jeannine docent Franse taal geworden aan de, nu voormalige, MEAO. Dit was een MBO-opleiding op economisch en administratief gebied. "Wat kan ik op een mooie periode terugkijken. Het contact met leerlingen en collega leraren was bijzonder leuk en ik hield van het lesgeven en kennis over te brengen. Ik heb weleens een leidinggevende functie aangeboden gekregen, maar dat heb ik geweigerd omdat ik het geven van les niet wilde missen."

Actief in het leven

Jeannine geeft aan met plezier in Oegstgeest te wonen. "Het mooiste vind ik het Irispark bij het molentje. Het is bovendien een fijne woonplaats omdat alles dichtbij is, zoals de steden, medische voorzieningen, strand, natuur en Schiphol. Bovendien ben ik hier in nog allerlei clubs actief." Ze noemt Amitié-Club, Alliance Française, Nederlandse Vereniging voor Francofielen, Wereldvereniging voor Francofielen, Club Rijksmuseum voor Oudheden en Palmes Academiques. "Laatstgenoemde is een ridderordeclub voor mensen in onderwijs en cultuur. Ik heb die onderscheiding gekregen vanwege mijn verdiensten voor de Vereniging Leraren in Levende talen", vertelt ze trots. Haar veelkleurige belangstelling reikt ver. De van huis uit Katholieke Jeannine, die overigens niet praktiserend is, zou een antwoord op haar vraag over ontstaan en oneindigheid van de kosmos willen hebben. Ze weet: deze open vraag ontstijgt ieder menselijk begrip om deze concreet te kunnen beantwoorden.

(Door Wim van Tuijl)