Roelof van Laar: 'Eerlijk duurde niet zo lang'

Oegstgeestenaar schrijft boek over Tweede Kamerlidmaatschap

Plaatsgenoot en oud-PvdA-Kamerlid Roelof van Laar bracht zijn dagen van mei 2013 tot maart 2017 door in Den Haag. Omdat hij wil dat elke Nederlander weet hoe het dagelijks leven van een Tweede Kamerlid eruitziet, schreef hij het boek 'Eerlijk duurde niet zo lang'. Komende zaterdag is hij van 12.30 tot 14.30 in de Rijnlandse Boekhandel voor een Meet 'n' Greet.

"Het is belangrijk dat mensen ook kunnen lezen hoe het er in de wandelgangen van het Binnenhof aan toegaat", benadrukt Roelof van Laar bij een goede kop koffie in een gezellig Oegstgeester etablissement. "Het gaat in Den Haag niet alleen over grote issues, gedoe en ruzies. Journalisten staan en masse bij dezelfde deur te wachten, terwijl er elders in het gebouw veel meer belangrijke onderwerpen worden besproken."

Eerlijkste politicus

Van Laar, die begin 2017 werd uitgeroepen tot 'eerlijkste politicus' vanwege zijn inzet voor kinderrechten, neemt in het beschrijven van het dagelijkse Haagse leven geen blad voor de mond. "Ik schrijf het zoals het is."
Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen kwam Van Laar op een onverkiesbare plek terecht, maar had graag nog wat langer op het Binnenhof blijven werken. Vandaar ook de titel van zijn boek: 'Eerlijk duurde niet zo lang'.
"Ik ben inderdaad niet rancuneus de deur uitgestapt, en zou graag nog eens terugkomen", benadrukt Van Laar, die momenteel als sociaal ondernemer op het gebied van de kinderrechten voor allerlei instituten werkzaam is. "Het is mij meegevallen hoeveel je als Kamerlid kunt bereiken. De lijntjes zijn kort, en door op de juiste manier te lobbyen kun je voor de goede zaak veel voor elkaar krijgen. In ieder geval veel meer dan als 'burger' buiten Den Haag. Ik merkte wel dat mijn gedrevenheid om vanuit idealen dingen te veranderen, mij niet door iedereen in dank werd afgenomen."

Coalitiedruk

Van Laar vertelt dat er ook teleurstellingen waren. "Échte PvdA-onderwerpen als armoedebestrijding kregen vaak veel te weinig aandacht omdat men zich liet opslokken door de druk om vooral de coalitiepartij tevreden te houden. Zo zit ik niet in elkaar, ik wil vechten voor waar ik voor sta."

Gedrevenheid

Zijn gedrevenheid is ook zijn makke. "Dat klopt. Ik vind het moeilijk om 'leuk' te doen met mensen waar ik niets mee heb, terwijl het mij politiek gezien zou helpen. Maar ja, als je geen vijanden hebt, heb je je nog nooit uitgesproken."
In Van Laars boek wordt al lezende ook duidelijk dat standpunten binnen en tussen politieke partijen niet opschuiven, maar dat er om compromissen te sluiten uitgeruild moet worden. "Of ik dat een nare conclusie vond? Nee, het is zoals het is. Zo is het systeem, en daarbinnen moet je productief zijn."
Meerdere malen stootte Van Laar vanwege het vasthouden aan zijn idealen zijn neus, en werd hij soms, bijvoorbeeld bij het stemmen over militair ingrijpen in Syrië, gedwongen met de partij mee te stemmen. "Er is in de politiek veel negatieve energie en gedoe. Bijvoorbeeld over posities. Men raakt naar binnen gekeerd, en is alleen met het politieke spel bezig. Zo zit ik niet in elkaar. Ik wil naar buiten kijken, en los van de politiek mensen ontmoeten."

"Toch heb ik mijn jaren zeer nuttig besteed. Ik heb hard gewerkt. De initiatiefwet tegen kinderarbeid, die binnenkort door de Eerste Kamer wordt behandeld, is daar het mooiste voorbeeld van."

(Willemien Timmers)